Jos Janssen
LID SINDS 1999
In 1945 geboren in Nijmegen maar voluit getogen in ’Mestreech’. Bevoorrechte jeugd daar en er ook Marianne gevonden. Na de HBS wat onzekere studie-pogingen o.a. sociologie in Tilburg. In 1966 toegelaten tot de toen opstartende School voor de Journalistiek in Utrecht, later onderdeel van de Hogeschool aldaar. Ondanks de rebelse, linkse tijdsgeest van toen daar nog best wel gekneed in destijds nog heilige, journalistieke principes als: eerst de ‘sacred facts’, pas daarna de ‘free comments’ en echt in die volgorde. Basis voor verdere ‘on- job-training’. Overigens, voor mij niet tot ‘razend’ reporter. In stages ontwikkelt zich mijn afkeer van al te ideologisch getinte, polariserende of hijgerige, waan-van-de-dag journalistiek. Mogelijk ontbrak het mij hiervoor aan benodigd talent of het zogenaamde heilig vuur. Dus gekozen voor Voorlichting en Public Affairs, met start bij Shell in Nederland.
Vanaf dan een atypische communicatieloopbaan: 36 jaar bij Shell in zes verschillende, ‘fossiele’ bedrijven, met en zonder schelp op de gevel. Alle aspecten van bedrijfscommunicatie zijn er aan de orde. Shell figureert frequent in publieke ‘hot issues’, vaak in de hoofdrol en ook nog veelal als voor de hand liggende ‘kop van Jut‘. Als gevolg veel ‘reuring’ en gedoe in media en bedrijf. Pensioen in 2005: afkicken van die top-werkgever en lijdzaam toezien hoe de respectabele onderneming het steeds maar moeilijker krijgt met zichzelf en met haar snel veranderende speelveld.
Inmiddels 50+ jaren getrouwd met Marianne. Verrijkt met drie kinderen en als toegift negen kleinkinderen, waarvan twee als ‘bonus’. Verkassen driemaal met opgroeiend gezin naar elders in Nederland, steeds de nieuwe baan achterna. Wonen nu al jaren in dynamisch Rotterdam, rechter Maasoever. Dit had ook wel Rhoon kunnen zijn maar bij de komst naar hier is de Rhoonse Lions nog niet in beeld.
Nevenactiviteiten: bestuurlijk werk o.a. als voorzitter van basisschool en later van welzijnsorganisaties in Hoogvliet/Pernis en Schiedam. Vrijzinnig- en kritisch-gelovig, dus ook enige vrijwilligerstaken in de lokale, sterk vergrijzende parochie. In familieverband mantelzorger. Relatief-laat golf ontdekt en uiteraard Lions Rhoon Oude Maas. Nooit hiervan spijt gehad, sterker nog had per saldo deze zo gevarieerde groep vrienden niet willen mislopen. Binnen de club ook de rollen van clubpresident en later zone-voorzitter met plezier ingevuld.